από τον Gael O’Brien
Τι είναι ο σκοπός που κάνει έναν οργανισμό δυναμικό, εμπνευσμένο και ξεχειλίζει από ό, τι είναι δυνατό;
Ο σκοπός έχει πολλά ονόματα. Ορισμένοι οργανισμοί έχουν ανεβάσει την «αποστολή» πέρα από την τακτική να την κάνουν συνώνυμη με τον σκοπό. Άλλοι αφήνουν το «όραμα» να φέρει αυτό το μανδύα του νοήματος. Ανεξάρτητα από την ορολογία, ο σκοπός είναι ο οδηγός σύμπλεξη και κίνητρο αυτό είναι που το κάνει τόσο σημαντικό.
Από όλες τις αποχρώσεις του ορισμού, μου αρέσει περισσότερο η απλότητα του ad man Περιγραφή του Roy Spence του σκοπού ως «μια οριστική δήλωση για τη διαφορά που προσπαθείτε να κάνετε στον κόσμο». Όταν, για παράδειγμα, ο σκοπός ενός νοσοκομείου είναι «να σώσει ζωές» και όλοι από τη διοίκηση έως τις υπηρεσίες φύλαξης έως παγκοσμίου φήμης χειρουργούς εσωτερικεύουν και κατέχουν αυτό το μήνυμα στον τρόπο με τον οποίο κάνουν τη δουλειά τους καθημερινά, ο καθένας συμβάλλοντας στο σύνολο.
Παρόλο που δεν υπάρχει έλλειψη έρευνας και βιβλίων σχετικά με τη σημασία του εταιρικού σκοπού και τις δυνατότητές του για μετασχηματιστικό αντίκτυπο, η πρόκληση είναι να βρεθούν λόγια για να δοθεί μορφή, συνεχείς ενέργειες για να του δοθεί ζωή και οι κατάλληλοι άνθρωποι να κάνουν ο οργανισμός στο επόμενο επίπεδο. Πέρυσι, α Deloitte μελέτη, „Πολιτισμός σκοπού: Επιχειρηματική επιταγή», Διαπίστωσε ότι τα δύο τρίτα των εργαζομένων και στελεχών που συμμετείχαν στην έρευνα συμφώνησαν ότι οι επιχειρήσεις δεν κάνουν αρκετά για να« ενσταλάξουν στην κουλτούρα τους μια αίσθηση σκοπού που στοχεύει σε ουσιαστικό αντίκτυπο ».
Η έρευνα της Deloitte παρέχει έναν λόγο για τον οποίο μια εταιρεία ωφελείται προχωρώντας ακόμη περισσότερο για να ενσταλάξει έναν ισχυρό σκοπό στην κουλτούρα της. Από τους ερωτηθέντες που πίστευαν ότι η εταιρεία τους είχε ισχυρή αίσθηση σκοπού, το 90 τοις εκατό είπε ότι η εταιρεία τους είχε καλές επιδόσεις τον τελευταίο χρόνο, είχε ισχυρό οικονομικό ιστορικό (91 τοις εκατό), μια ξεχωριστή μάρκα (91 τοις εκατό), σαφώς καθορισμένες αξίες (89 τοις εκατό ) και ισχυρή ικανοποίηση που βιώνουν οι πελάτες (94 τοις εκατό) και οι εργαζόμενοι (79 τοις εκατό).
Πώς το κάνουν αυτό οι οργανώσεις; Του Christoph Lueneburger Μια κουλτούρα σκοπού (Απρίλιος 2014) υποστηρίζει ότι η βιωσιμότητα είναι «ένας τρόπος επιχειρηματικής δραστηριότητας που χτίζει κουλτούρες σκοπού». Παρέχει παραδείγματα για το πώς σχεδόν δώδεκα εταιρείες (συμπεριλαμβανομένων Owens Corning, Bloomberg, ΠΟΥΜΑ και Unilever) το βιβλίο του Lueneburger είναι ένα αστάρι για τις ικανότητες, τα χαρακτηριστικά και τα πολιτιστικά χαρακτηριστικά που τροφοδοτούν επιτυχημένα προγράμματα αειφορίας και πολιτισμούς σκοπού.
Δύο παραδείγματα: Owens Corning και Bloomberg.
Φρανκ Ο ‚Μπράιεν-Μπερνίνι, ο αντιπρόεδρος και ο επικεφαλής της βιωσιμότητας στο Owens Corning προχώρησε στην έρευνα και την ανάπτυξη πριν ο CEO του ζητήσει να δημιουργήσει το ρόλο της βιωσιμότητας. Η εταιρεία ήταν τότε υπό καθεστώς πτώχευσης και ο O’Brien-Bernini πίστευε ότι οι στόχοι της «πράσινης» βιωσιμότητας και της επιχειρηματικής βιωσιμότητας εμπλέκονται.
Επιλέγοντας μια διαφορετική ομάδα από ολόκληρο τον οργανισμό, ηγήθηκε μιας πρωτοβουλίας αλλαγής ηγεσίας που επικεντρώθηκε στη διαμόρφωση της βιωσιμότητας για τη μεγιστοποίηση του «αποτυπώματος» – αυτό που θα μπορούσε να γίνει μέσω προϊόντων για να επηρεάσει θετικά τον κόσμο – ως μια φιλοδοξία που ενέπνευσε τη συνεργασία και τη δέσμευση, παρά βασίζονται στη μείωση του «αποτυπώματός» τους. Η διαδικασία του επηρέασε τον οργανισμό σε κάθε επίπεδο και «δημιούργησε μια αλλαγή που δεν βασίζεται πλέον σε έναν ηγέτη επειδή είναι μέρος του πολιτισμού».
Ως αποτέλεσμα των προσπαθειών βιωσιμότητας στο Bloomberg, το 87 % των ερωτηθέντων εργαζομένων θεωρούν τη βιωσιμότητα απαραίτητη για την κουλτούρα του Bloomberg. Με επικεφαλής τον Κέρτις Ρέβενελ, η αειφορία συνδυάζει την επίτευξη περιβαλλοντικών στόχων με την ανάπτυξη της μάρκας του Bloomberg στον τομέα της βιωσιμότητας (μέσω προϊόντων και υπηρεσιών για επενδυτές, αποκτώντας New Energy Finance και εκτόξευση α ιστοσελίδα βιωσιμότητας). Όταν ένας ηγέτης συνδέει τη βιωσιμότητα με τους εμπορικούς στόχους, λέει ο Lueneburger, τα αποτελέσματα μπορεί να αλλάξουν την καινοτομία: «Η εμπορική ώθηση, σε μια κουλτούρα σκοπού, αφορά τον εντοπισμό και την κίνηση προς επιχειρηματικές ευκαιρίες που είναι οι ίδιες βιώσιμες».
Lueneburger, ο οποίος ίδρυσε την πρακτική βιωσιμότητας σε εκτελεστική εταιρεία αναζήτησης Έγκον Ζέντερ, επισημαίνει ότι μια κουλτούρα σκοπού αφορά επίσης την προσέλκυση και προώθηση ή πρόσληψη των ανθρώπων που έχουν τα χαρακτηριστικά (δέσμευση, αποφασιστικότητα, διορατικότητα και περιέργεια) για να βοηθήσουν στην οικοδόμησή του. Για να μπορούν οι κατάλληλοι άνθρωποι να θέλουν να υπογράψουν, λέει, πρέπει να υπάρχουν ορισμένα πολιτιστικά χαρακτηριστικά, όπως η υψηλή ενέργεια, η ανθεκτικότητα και το άνοιγμα. Αυτά τα χαρακτηριστικά, μας υπενθυμίζει, ενισχύουν την εμπιστοσύνη, το σεβασμό και την υποστήριξη, καθώς και ενθαρρύνουν την κριτική σκέψη, συζητούν τον διαρκή διάλογο και τη διαφάνεια. Τελικά για τον Lueneburger, «κουλτούρες οργανισμών που κερδίζουν δύναμη».
Ψυχίατρος Βίκτωρ Φράνκλ, συγγραφέας του Αναζήτηση ανθρώπου για νόημα προσδιόρισε την κρίσιμη ανάγκη του ανθρώπου να παρακινηθεί από έναν σκοπό μεγαλύτερο από τον εαυτό του. Σε ένα ομιλία πριν από περισσότερα από 40 χρόνια, αναφέρθηκε σε μια δήλωση Γερμανού συγγραφέα Γιόχαν Βόλφγκανγκ Γκαίτε που έχει επίσης εφαρμογή στις εταιρείες: «Αν πάρουμε τον άνθρωπο όπως είναι, τον κάνουμε χειρότερο, αλλά αν πάρουμε τον άνθρωπο όπως πρέπει, τον κάνουμε ικανό για αυτό που μπορεί να είναι».
Η κουλτούρα του σκοπού πυροδοτεί τα ταλέντα, τις φιλοδοξίες και την αίσθηση εξυπηρέτησης των ανδρών και των γυναικών μέσα στον οργανισμό, οι οποίοι, με τον τρόπο που συνεργάζονται και τον αντίκτυπο που προκύπτει, έχουν τη δυνατότητα να οδηγήσουν μια εταιρεία να γίνει αυτό που είναι ικανή να γίνει.
Ο Gael O’Brien, αρθρογράφος του Business Ethics Magazine, είναι σύμβουλος, εκτελεστικός προπονητής και παρουσιαστής που επικεντρώνεται στην οικοδόμηση ηγεσίας, εμπιστοσύνης και φήμης. Δημοσιεύει το Η Εβδομάδα στην Αιθίαcs και είναι αρθρογράφος The Ethics Coach για το Entrepreneur Magazine.